چگونه با مرغ عشق دوست شویم؟
مرغ عشق از خانواده طوطیان است و مانند اغلب پرندگان زینتی ازاسترالیا به دیگر کشور ها منتقل شده است .مرغ عشق حیوانی اجتماعی است و توانایی های بالایی دارد.این پرنده در رنگهای سبز،آبی،سفید،زرد و مخلوطی از این رنگها در بازار عرضه می شود.این پرنده توانایی تقلید صدا را هم دارد و میتوان به اوصحبت کردن را هم آموخت.اعمال و حرکات عاشقانه ی جفت ها،وابستگی آنها به هم،توانایی دست آموز کردن پرنده،آوازآنها،اجتماعی بودن آنهاو... باعث جذب طرفداران زیادی برای این پرنده شده است. آنها بسیار کنجکاو، پر انرژی و البته دلربا هستند. طول این پرندگان زیبا معمولا" بین 6 تا 15 سانتیمتر می باشد مرغ عشق در رنگهای متنوعی وجود دارد که از جمله آنها سبز، زرد، آبی و شیری میباشد. در طبیعت به کمک منقارقوی و شکل انگشتان پاهایش، دو انگشت رو به جلو و دو تا رو به عقب به راحتی از شاخه‌ها بالا می‌رود. مرغ عشق حدوداٌ در 3 ماهگی بالغ می‌شود. برجستگی روی قاعده منقار در غالب پرندگان نر بالغ آبی روشن یا بنفش‌و در ماده بالغ ،قهوه‌ای است. البته این رنگ در نابالغین کاملا مشخص نیست ضمن اینکه هنگام بیماری یا پیری کم رنگترمی‌شود. مرغ عشق ماده در هر نوبت به طور متوسط 4-6 تخم می‌گذارد. جوجه‌ها 16-18 روز بعد از تخم بیرون آمده و24-28 روز در لانه می‌مانند. در طول این مدت جوجه‌ها به شدت وابسته به مادر هستند. طول عمرآنها 7-8 سال است ووزنشان 40-45 گرم می باشد . باید توجه داشت که مرغ عشق (مانند سایر حیوانات خانگی) حتما باید از جای مطمئن خریداری شود. سن مناسب‌برای خرید 6-7 هفتگی است. هنگام خرید به وضعیت پرها دقت کنید چرا که نشانه خوبی از وضعیت کلی پرنده است
.در پرنده سالم پرها صاف، شفاف و درخشان میباشد در حالیکه پرنده بیمار کسل بوده و پرهای ژولیده‌ای دارد. چشم‌هاباید شفاف، درخشان و فاقد تورم باشند. پاها به راحتی میله قفس را بگیرند و پرنده در حالت ایستاده زاویه 30 نسبت به‌خط قائم داشته باشد. اطراف مخرج طبیعی و پرنده شاداب باشد. طرز تشخیص مرغ عشق نر و ماده : همانطورکه در تصویر مشاهده میکنید ، بالای نوک مرغ عشق یک قسمت اسفنجی مانند است که سوراخ های بینی روی آن قرار دارند . با دقت در رنگ این قسمت اسفنجی خواهید دید که در مرغ عشق های نر این قسمت کاملا" آبی رنگ و مایل به بنفش میباشد . اگر قسمت اسفنجی مانند که بالای نوک مرغ عشق است آبی یا متمایل به بنفش باشد مرغ عشق نراست
ولی اگر سفید یا متمایل به قهوه ای باشد مرغ عشق ماده می باشد. بالای نوک مرغ عشق نرآبی رنگ ، آبی متمایل به سیاه است . در جنس ماده آن ، قهوه ای کم رنگ تا قهوه ای پررنگ است . این راه زیاد مطمئنی برای تشخیص نیست . راه دوم :چشم مرغ عشق ماده کمی بادامی شکل مثل بیضی است ولی نرها همیشه چشمانی گرد دارند . راه سوم :فاصله بین دو استخوان خاجی ولگنی اگه فاصله بین دو استخوان کم بود واستخونها لاغر بودند مرغ عشق نرولی اگر استخوان کمی کلفت بود و فاصله بین آنها نسبتا زیاد بود مرغ عشق ماده است . تغذیه : ارزن مهمترین خوراک مرغ عشق‌ها محسوب می‌شود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرنده‌ها در استرالیا می‌روید
و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه میکنند.اما در نگهداری غیرآزاد باید علاوه بر ارزن رژیم غذایی به صورت ذیل را برایشان مهیا کرد: سبزی‌های تازه مثل تره که مملو از ویتامین آ میباشد ? کاهو ? اسفناج ? هویج ?چغندر و برگهای این گیاهان را به آنها داد. میوه‌های تازه را حتما باید شسته و به آنها داد؛ میوه‌هایی از قبیل:سیب ?گلابی ?هویج ? توت فرنگی و انگور. مرغ عشقهایی که به نوعی رژیم غذایی خاص عادت بکنند به راحتی آن رژیم را ترک نمی‌کنند پس باید از خردسالی آنها را به رژیم غذایی خوبی عادت داد. در زمان بلوغ ونزدیکی تولید مثل : دانه ها : ارزن - کتان - شاهدانه میوه ها و سبزیجات : هویج - سیب - چغندر پخته - توت فرنگی - - گشنیز - جعفری - کاهو غذاهای مکمل : تخم مرغ ویتامین ها و مواد معدنی : کلسیم (کف دریا ، پوسته تخم مرغ) - مولتی ویتامین میوه و سبزیجات راباید بخوبی شست چون ممکن است که سم پاشی شده باشد . اگر پرنده شما عادت به خوردن دانه های خشک کرده است بدون شک باید به تدریج رژیم غذایی آنرا تغییر داده و غذاهای تازه را وارد رژیم غذایی او کنید. هر روز مقدار کمی از میوه یا سبزیجات تازه به او بدهید و دقت کنید که به کدام یک بیشتر علاقه نشان می دهد،
همچنین هرگز نگذارید که این مواد غذایی تازه در قفس مانده و فاسد شود. دانه‌ها شامل 2 گروه مهم هستند: 1ـ دانه غلات: کربوهیدرات زیاد و چربی کم دارند; مانند ارزن و ذرت. 2ـ دانه‌های روغنی: چربی زیاد و کربوهیدرات کم دارند; مانند تخم آفتابگردان یا تخم کتان. پرندگان دانه‌خوار از جمله مرغ عشق‌اغلب قبل از خوردن دانه اقدام به خوردن سنگریزه میکنند. سنگریزه در سنگدان پرنده کمک به شکستن دانه کرده ونقش مهمی در هضم آن دارد. باید توجه داشت که سنگریزه آلوده نباشد. کف دریا یک منبع با ارزش کلسیم است ظروف آب و غذای مرغ عشق‌ها نیز نباید زیاد تعویض کرد زیرا به آن ظرف عادت میکنند و از ظرف جدید ممکن است بترسند و این باعث گرسنگی آنها می شود. اسباب بازی: هر وسیله ای که بعنوان اسباب بازی برای مرغ عشق خود می گذارید نباید طناب یا ریسمان بلندی داشته باشد چون ممکن است که بند بدور پاهایش بپیچد و باعث شکستگی و در رفتگی پاها و همینطور باعث خفگی پرنده بشود.ولی بند های زنجیری اشکالی ندارد. تاب حلقه ای: مرغ عشق ها این وسیله را خیلی دوست دارند علاوه بر تاب خوردن سعی میکنند که با نوک خود قسمت بالای تاب را که از جنس پلاستیک استرا بکنند پس از وسایل پلاستیکی استفاده نکنید. چرخ و فلک : این وسیله هم خیلی مورد علاقه مرغ عشق هاست.
توپهای کوچک: این توپها باید کوچک باشند تا پرنده بتواند با نوکش آنها را از زمین بلند کند. زنجیر و زنگوله کوچک:مرغ عشق نر علاقه زیادی به صدا درآوردن زنگوله و زنجیر دارد و حتی برای جلب توجه ماده از آنها استفاده میکند. آینه: وقتی مرغ عشق برای بار اول خودش را توی آینه می بیند ممکن است که بترسد ولی بعداٌ به آن عادت میکند.مرغ عشق در مقابل آینه, حالت دونه دادن به جفت را به خودش می گیرد. وان حمام : وان حمام برای استحمام پرندگانی که به حمام علاقمند هستند در پرنده فروشیها عرضه می‌شود.اگر پرنده شما بیمار ویا دچار اسهال است از حمام او جلوگیری کنید . توی وان کمی آب ولرم بریزید تا مرغ عشقتان خودش رادر آن بشوید. قفس: سعی کنید قفسی که برای مرغ عشقتان انتخاب می کنید, به اندازه کافی فضا برای پریدن و بازی کردن داشته باشد تا پرنده دچار افسردگی و ناراحتی نشود. تیرک های داخل قفس را با ارتفاعات مختلف و فاصله های مناسب نصب کنید تا براحتی از آن استفاده کنند. قفس را نزدیک پنجره یا رادیاتور و مکانهای شلوغ و پر سرو صدا قرار ندهید. قفس مرغ عشق ها باید به اندازه ی کافی جادار باشد زیرا مرغ عشق ها حیواناتی بازیگوش هستند و مدام به اطراف قفس سرک میکشند.برای یک جفت مرغ عشق یک قفس در ابعاد حدود75×65×90 کافی می باشد .قفس را هفته ای دو بار تمیز و ضد عفونی کنید. قفس را در محیطی آرام،بدون دود،با دمای مناسب،بدون رطوبت زیاد،طوری که سگ و گربه به قفس دسترسی نداشته باشند قرار دهید.
به طور کلی آرامش و محیط مطبوع را برای آنان فراهم سازید. آبخوری های استوانه ای و دانخوری های مخصوص پرنده ها را می توانید از پرنده فروشی ها تهیه نمائید.در ضمن دانخوری را در زیر چوب های قفس و جایی که در معرض مدفوع پرنده ها است قرار ندهید. دمای مناسب:دمای 18 تا 22 درجه برای پرنده ها خوب است.در ضمن محل مرغ عشق ها نباید تغییرات دمایی زیادی داشته باشد چون این امر به خصوص در مرغ عشق های آماده برای جفتگیری تعویق در جفتگیری را به همراه خواهد داشت.محل مرغ عشق ها نیز نبایدحاوی رطوبت زیاد،دود،نور مستقیم آفتاب و... باشند. نور دهی:در این مورد باید به این نکته توجه داشته باشید که این پرنده مانند اغلب پرندگان با تاریک شدن هوا می خوابد.بنابراین مرغ عشق ها را در جایی قرار دهید که با تاریک شدن هوا،درون آن محل هم تاریک شود.یا می توانید در موقع تاریک شدن هوا اگر چراغی روشن است روی پرنده را با پارچه یا پتوی زخیمی که عبور و مرور هوا از آن ممکن باشد بپوشانید قفس: باید فضای کافی برای تحرک پرنده داشته باشد. اندازه توصیه شده برای یک جفت مرغ عشق 75‚60‚100سانتیمتر میباشد. داشتن میله‌های افقی (نسبت به عمودی) ارجح است چرا که پرنده می‌تواند برای بالا رفتن از آن‌استفاده کند. طریقه صحیح گرفتن پرنده: وقتی که پرنده در حال پرواز است در هوا اورا نگیرید چون به بال او آسیب می رسانید. وقتی که پرنده نشست, دست راست خود را جلو سینه اش بگیرید و با دست چپ اورا بگیرید.
سر پرنده باید بین انگشت نشانه و وسطی باشد. طریقه گرفتن نوک و ناخن: نوک و ناخن پرنده دائم در حال رشداست پرنده با خوردن کف دریا وبازی با اجسام زبروخشن سعی میکند که نوکش راکوتاه کند ولی اگه دیدید که نوک پرنده بیش از حد بلند شده است پرنده را بگیرید و با ناخن گیرمقداری از اضافی نوک را کوتاه کنید. در این حالت مرغ عشق دائم زبانش را بیرون می آورد احتیاط کنید که به زبان آسیب نرسانید. گرفتن ناخن هم به همین شکل انجام دهید. یک رگ خونی تو ناخن پرنده هاست که اگر بریده شود خونریزی ایجاد می شود. پس اگر میخواهید ناخن پرنده را بگیرید, اول زیر آفتاب یه نگاه به ناخن بیندازید, و رگ را پیدا کنید و بعد ناخن را کوتاه کنید.
مرغ عشق نیاز به پرواز آزاد دارد. در صورتیکه پرنده شما به قفس عادت کرده، می‌تواند هر روز بیرون بیاید و در اتاق‌پرواز کند. برای این کار ابتدا باید شرایط اتاق کاملا مناسب باشد. در و پنجره‌ها بسته، بخاری‌ها خاموش و سگ و گربه دراتاق نباشد. آنگاه میتوان در قفس را باز کرده تا پرنده 20-30 دقیقه بازی کند. پرنده‌ای که به قفس خود عادت کرده پس ازاین مدت باز خواهد گشت بویژه اگر به طور منظم برای بازی بیرون آورده شود. صحبت کردن: مرغ عشق تا حدی قادر است صحبت کردن را بیاموزد. بهترین زمان برای یاد دادن از حدود 5-6 هفتگی است. پرنده نر از نظر یادگیری بهترازماده میباشد. برای یاد دادن باید توجه کرد که کلمه بدقت و بارها تکرار شود. با توجه به اینکه‌پرنده معنی کلمه را نمی‌فهمد باید کلمه به یک شکل تکرار گردد. این پرنده را هم می شود به سادگی دست آموز کرد اولین قدم برای دست آموز کردن این است که یک اسم برای مرغ عشقتون بگذارید ,
بالهای پرواز پرنده رو کمی کوتاه کنید تا وقتی که از قفس بیرون می آید فرار نکند و به در و دیوار نخورد. حالا مرغ عشق را روی قفس بگذارید و برای مدتی اورا به حال خودش رها کنید تا کمی آرام بگیرد, مرغ عشق ها پرنده های ظریفی هستند و با احتیاط باید باآنها رفتار کرد, حالا سعی کنید که کم کم انگشتتان را به زیر پاهایش ببرید تا روی دستتان بنشیند. ب